فلفل گياهي است با بوته هاي يك ساله، محل اصلي و اوليه آن را سواحل آمريكا مي دانند. ساقه هاي اين گياه تا ارتفاع 70 سانتيمتر مي رسد. برگ هاي آن به رنگ سبز تيره، كشيده و نوك تيز بوده و گل ها به رنگ سفيد و بصورت تك تك و جدا از يكديگر در انتهاي ساقه نمايان مي شود.
ميوه اين گياه را كه همان فلفل باشد بنا به انواع آن (خوراكي- زينتي) به رنگ هاي: سرخ، سبز، زرد و بنفش و به اشكال مختلف نازك كشيده، ضخيم و گوشتي كشيده، ضخيم و گوشتي كوتاه، كروي شكل كوچك (مانند گيلاس) بيضوي شكل و كروي بزرگ (مانند گوجه فرنگي) مي توان مشاهده كرد.
طعم فلفل، در انواع آن مختلف و متفاوت است و از تند تا شيرين مي شود.
مصرف فلفل، بصورت خام و تازه با غذا يا اضافه نمودن در سالاد مرسوم و معمول است. در ترشي ها نيز بصورت مخلوط يا به تنهايي به عنوان ترشي فلفل مورد استفاده قرار مي گيرد. همچنين مي شود فلفل را خشك كرده و آن را به صورت پودر درآورد و براي چاشني غذا استفاده كرد.
انواع فلفل:
مهمترين انواع فلفل عبارتند از:
1) فلفل قرمز تند.
2) فلفل پيش رس كوتاه (به شكل گوجه فرنگي).
3) فلفل سبز تند، فلفل دلمه (فلفل خيلي بزرگ شيرين).
4) فلفل شيرين.
5) فلفل زرد بزرگ ايتاليايي.
خواص درماني فلفل سبز:
فلفل سبز سيستم قلبي عروقي را از چندين راه پشتيباني و تحريك مي كند و كمك مي كند تا تصلب شرايين و فشار خون را به وسيله پايين آوردن كلسترول خون و سطوح تري گلسيريد كاهش دهد.
فلفل سبز يك عامل مسكن موضعي و با دوام است. فلفل سبز حاوي تركيباتي مانند ويتامين AC ، سولانين، كلسيم، آهن، فسفر و مواد چرب است و همچنين براي بهبود ميگرن هاي پردرد توصيه مي شود.
همچنين فلفل سبز مواد دفعي را از طريق آزاد كردن كلسترول افزايش مي دهد و به اين وسيله ميزان كلسترول خون را كاهش مي دهد. مطالعات انجام شده نشان مي دهد افرادي كه هر روز هنگام صرف غذا، فلفل سبز مصرف مي كنند خيلي كمتر نسبت به ديگران به بيماري هاي قلبي عروقي دچار مي شوند.
اين گياه به مقدار كم محرك اشتها و زيادكننده ترشحات بزاق و تسكين دهنده بواسيرهاي دردناك و التهاب دار است. به علت ضد باكتريايي بودن آن، مقاومت ناحيه ابتلا به عفونت معده اي و روده اي را افزايش مي دهد و مي تواند اسهال عفوني را درمان كند.
همچنين، به عنوان داروي ضد ريزش مو نيز بكار مي رود. البته كساني كه دچار آلرژي و خارش هستند بايد از مصرف فلفل سبز خودداري كنند.
طريقه كاشت فلفل:
در نقاط گرمسير فلفل را در اسفندماه و در نقاط معتدل در فروردين ماه در شاسي و يا زير نايلون خزانه مي كنند. زماني كه بوته ها 4 تا 6 برگه شدند آنها را به محل اصلي كه از قبل آماده شده منتقل مي شود. البته شما مي توانيد بوته هاي اين سبزي را اوايل تابستان تهيه كنيد و آن را در يك گلدان بزرگ يا باغچه كه فضا براي رشد ريشه باشد بكاريد و پس از چند هفته از ميوه هاي آن استفاده كنيد. بهترين روش براي كاشت فلفل طريقه خطي است. به اين منظور بوته هاي جواني را كه از خزانه خارج شده اند، روي خطوطي كه 50 سانتيمتر از يكديگر فاصله دارند به فواصل 30 سانتيمتر از هم مي كارند. در تابستان بنا به شدت و ضعف درجه حرارت هوا هر 3 تا 4 روز يكبار آبياري ضرورت دارد.
براي بذرگيري فلفل، بهتر است از ميان بوته هاي خوب و سالم به تعداد مورد نياز انتخاب شوند و ميوه (فلفل) آنها را برداشت نكنند تا كاملا برسند. آنگاه ميوه ها را چيده و در محلي سايه بگذارند تا خشك شود. سپس غلاف آنها را باز نموده دانه ها را از داخل غلاف ها خارج سازند و در ظروف مناسبي براي كشت بعدي نگهداري كنند.
نظرات شما عزیزان:
آمار
وبلاگ:
