انواع بی اختیاری ادراري:
چهار نوع بی اختیاری ادرار وجود دارد که یکی از آنها بر اثر استرس و اظطراب شدید رخ می دهد.
تاثیر استرس بر بی اختیاری ادرار :
این نوع بیماری بیشتر در زنان رایج است و به علت به هم خوردن زاویه طبیعی گردن مثانه رخ می دهد.
استرس موجب شل شدن مجاری ادرار می شود و زایمان ها هم می تواند باعث آسیب به مثانه شوند.
بی اختیاری ممکن است درهنگام سرفه، عطسه، خنده های شدید، راه رفتن، پریدن و یا حتی در حالت های خوابیده و نشسته نیز رخ دهد.
درمان این نوع بی اختیاری ادرار:
معمولا برای درمان این نوع بی اختیاری ادرار از جراحی استفاده می شود و جدید ترین روش، درمان اسلینگ است که از طریق واژن انجام می گیرد و زاویه گردن مثانه تصحیح می شود.
انسداد مجاری ادراري:
در این نوع از بیماری، فرد به محض احساس، سریعا کنترل خود را از دست می دهد و کنترلی بر مجاری ادراری خود ندارد. این افراد به دلیل عدم تخلیه به موقع ادرار دچار این مشکل می شوند، جدار مثانه شکل غیر طبیعی دارد و انقباض های غیر طبیعی در مثانه صورت می گیرد.
در این نوع از بی اختیاری ادرار از درمان دارویی استفاده می شود و نیاز به جراحی وجود ندارد.
نوع دیگری از بی اختیاری ادرار : در این نوع خاص، که غالبا پس از جراحی پروستات رخ می دهد، کنترل بر ادرار از بین می رود و این بی اختیاری متاسفانه دائمی است .
این نوع بیماری در زنان به علت دستکاری مجاری ادرار ایجاد می شود و ارتباط غیر طبیعی مثانه و واژن و یا مثانه و مقعد بوجود می و ادرار خود به خود از واژن خارج می شود.
در این نوع بیماران درمان جراحی است، درمان دارویی وجود ندارد و باید راه غیر طبیعی مثانه را ترمیم کنیم و در مردها از دریچه های مصنوعی برای درمان استفاده می شود.
نوع سر ریز کننده (OVERFLOW) یا پارودوکسیکال:
این نوع بی اختیاری به دلیل کوچک بودن مثانه است و بیشتر در میان مردها شایع است، این بیماران همیشه احساس می کنند که مثانه آنها پر است.
در بیشتر موارد بیماران باید جراحی کنند و درمان دارویی در این نوع بیماری نیز موثر نیست.
جوانان به خاطر رعایت طهارت و یا وسواس شدیدی که دارند ممکن است دچار این بیماری شوند و علت ایجاد آن، توجه بیش از حد به تمیزی و پاک بودن و شستن زیاد می باشد.
در این نوع، عامل ژنتیکی و یا عمل های قبلی تاثیر ندارد و بیشتر به دلیل رفتار بیمارگونه بیمار است که سعی می کند کاملا مثانه را تخلیه کند.
بی اختیاری ادرار ارثی نیست و عمل هایی که برای درمان این بیماری صورت می گیرد هیچ عارضه ای به همراه ندارد و البته تغذیه و داروهای گیاهی موثر و مفید نیستند.
نظرات شما عزیزان:
آمار
وبلاگ:
