آیا درد مهیبی که هرماه به سراغ انسان می آید یک چیز معمولی است یا نشانه ای است از چیزی جدی تر؟ در ادامه مطلب، ما به شما کمک می کنیم تا راز و رمز این درد را بفهمید.
فرقی نمی کند که آیا درد خفیف و خسته کننده است که یک شب طول می کشد یا نوعی شکنجه است که شما را چند روزی خانه نشین می کند، در هر حال بسیاری از ما با دردهای قاعدگی بیگانه نیستیم. در واقع ، بیش از ۵۰ درصد از زنان ، هر ماه درجاتی از این دردها را متحمل می شوند.
قبل از اینکه برای تسکین این درد دوباره به سراغ هوله گرم بروید، چند چیز هست که بهتر است بدانید. اول از همه، این روزها داروهای موثری برای کمک به تسکین این دردها وجود دارند. -اما نکته مهمتر این است که همه قاعدگی ها طبیعی نیستند- و گاه نشانه ای از یک شرایط احتمالا جدی هستند. در اینجا فهرستی از چیزهایی را که به کمک آنها می توانید علامتهای مهمی را شناسایی کنید برایتان می آوریم که به معنای لزوم مراجعه به متخصص زنان برای بررسی بیشتر می باشند.
علامت اول : ” درد ماهانه خیلی شدید” ، اما اگر داروهای مسکن معمولی را زود مصرف کنم، دردها رفع می شوند.
مقصر احتمالی :
فقط درد ساده مربوط به قاعدگی. مواردی از گرفتگی عضلات که با مسکن های بدون نسخه پزشک رفع می شوند، احتملا چیز مهمی نیستند.
سوزان بریل، که پزشک و مدیر بخش دارو در بیمارستان سنت پیتر در نیو جرسی آمریکاست در این باره توضیح می دهد که : این موارد مربوطند به ترشح یک ماده شبه هرمونی موجود در بدن به نام پروستاگلاندیس، که وجود آن سبب انقباض رحم برای خروج خون و بافتهای رحمی از بدن می شود. پروستاگلاندیس، همچنین سبب منقبض شدن روده های شما می شود و این انقباض سبب اسهال و احساس دل پیچه و آشوب در ناحیه شکم می شود.
اگر چه گرفتگی هایی نظیر اینها نگران کننده نمی باشند، این بدان معنا نیست که شما باید درد بکشید و آنها را تحمل کنید. داروهای ضد التهاب (مانند Advil یا Aleve) با هدف قرار دادن پروستاگلاندیس درد را آرام می کنند. به محض رخ دادن اولین مورد تیر کشیدن درد، آنها را به کار ببرید، هرچقدر زودتر دارو را مصرف کنید تولید ماده پروستاگلاندیس کندتر می شود و درد کمتری احساس خواهید کرد. اگر این داروها اثری بر درد نداشتند به متخصص زنان مراجعه کنید، برخی از متخصصان در این موارد مسکن های قویتری را تجویز می کنند. گرم کردن هم کمک می کند، بنابراین از هوله گرم یا بطری آب گرم هم می توانید استفاده کنید.
راه حل دیگر: دوباره قرص بخورید. مری جین مینکین، استاد دانشکده پزشکی دانشگاه ییل در رشته مامایی و بیماریهای زنان، می گوید: قرص های جلوگیری از بارداری، فرآیند تخمک گزاری را متوقف می کنند، بنابراین لایه مخصوص در رحم تشکیل نمی شود و در نتیجه مقدار کمتری از ماده پروستاگلاندیس در بدن تولید خواهد شد.
علامت دوم : “در این اواخر، در هنگام قاعدگی خون زیادی با سرعت زیاد از من خارج شد، و در نتیجه مجبور شدم هر یک ساعت یک تامپون/نوار بهداشتی به کار ببرم.”
مقصر احتمالی : فیبروئیدها(غده هایی رشته مانند)
دکتر بیل می گوید: فیبروئیدها غده های خوشخیمی هستند که در درون یا در روی دیواره رحم قرار می گیرند. آنها می توانند به کوچکی یک تخم سیب درختی یا به بزرگی یک گریپ فروت باشند، و ممکن است در یک زمان چندتا از آنها در رحم وجود داشته باشند. این غده ها معمولا در دهه ۳۰ و ۴۰ زندگی ظاهر می شوند، حدود ۴۰% از زنان در دهه ۳۰ زندگی خود یکی از آنها را دارند. زنان آمریکایی آفریقایی تبار ریسک بالاتری برای ابتلای به این غده ها دارند.
اگرچه فیبروئیدها می توانند سبب درد بشوند، ولی معمولا وجود آنها سبب شروع یک احساس دائمی فشار ملایم در ناحیه لگن می شود. دکتر مینکین می گوید: هرچه آنها به دیوراه رحم نزدیکتر باشند، خونریزی شدیدتر خواهد بود- این خونریزی ممکن است تابیشتر از ۷ روز ادامه یابد یا چنان شدید باشدکه مجبور شوید هر یک ساعت یک یا دو بار تامپون/ نوار بهداشتی خود را تعویض کنید.
خبر خوب این است که جز در مواردی که فشار در ناحیه لگن خیلی زیاد باشد یا خونریزی زیاد برایتان ایجاد زحمت کند، نیازی به هیچ درمانی ندارید. اما در صورتی که درد یا جریان خون وضع بدی ایجاد کنند، پزشک شما با دادن دارو یا در حالت های نادر توصیه به انجام عمل جراحی برای برداشتن غده ها خواهد کرد.
علامت سوم : “من در تمام طول ماه در ناحیه لگن درد دارم، حتی در هنگام نزدیکی جنسی.”
مقصر احتمالی : اندومتریوسیس
اندومتریوسیس وضعیتی است که دلیل روشنی ندارد. دکتر بیل در این باره می گوید: بافتی که معمولا دیواره درونی رحم را می گیرد، جابجا می شود و بیرون می آید و شروع به رشد در روی ارگانهای مجاور می کند. این مشکل تقریبا حداکثر تا ۱۵ درصد زنان در سنین باروری را درگیر می سازد و پس از شروع علایم به طور متوسط حدود ۱۰ سال طول می کشد تا تشخیص داده بشود. تشخیص آن دشوار است و بخشی از این دشواری به این دلیل است که بسیاری از زنان فکر می کنند که آن صرفا انقباض و گرفتگی شدید مربوط به قاعدگی است و بنابراین برای آزمایش به سراغ متخصص نمی روند.
اندومتریوسیس معمولا سبب درد شدید در ناحیه زیر شکم - و برخی مواقع در کمر و ران ها می شود، و اغلب مواقع این درد با مصرف مسکن های معمول آرام نمی گیرد. این درد در هر زمان از ماه می تواند ظاهر شود. خونریزی شدید هم می تواند یک علامت آن باشد و همینطور مقاربت دردناک. دکتر مینکین می گوید: این احساس به شما دست می دهد که شما در هنگام دخول دچار انقباض دردناک می شوید و این به خاطر این است که آلت همسرتان به بافت رشد یافته در خارج از رحم شما برخورد می کند.
آیا این علایم برای شما آشنا هستند؟ در این صورت از متخصص زنان خود وقت ملاقاتی بگیرید. اگر او برای شما تشخیص اندمتریوسیس داد، قرصهای پیشگیری از بارداری و یا دیگر هورمونها می توانند رشد بافت اضافی را کند کنند . در موارد شدید، ممکن است برای کاهش میزان بافت تشکیل شده در خارج از رحم، نیاز به انجام عمل جراحی باشد.
علامت چهارم:” از شدت درد درد در ناحیه زیر شکم و پهلو، دولا می شوم و دچار تب می شوم.”
مقصر احتمالی : بیماری التهابی لگن
درد سخت و طاقت فرسای لگن که می تواند روزها، هفته ها و یا ماهها ادامه یابد و ممکن است همراه با تب باشد، دفع دردناک ادرار و یا ترشحات سبز رنگ یا زردرنگ ، علایمی از بیماری التهابی لگن(PID) می باشند که یک عفونت جدی بخش فوقانی دستگاه تولید مثل می باشد. بیماری PID معمولا نتیجه یک عفونت درمان نشده کلامیدیا(نوعی باکتری که دستگاه تناسلی زن و مرد را گرفتار می سازد) یا سوزاک است، از آنجا که بیماری های مسری مقاربتی ممکن است هیچ علامتی نداشته باشند، لذا گاهی اوقات شما تا زمانی که باکتری در ناحیه وسیعی گسترش نیافته، متوجه ابتلای خود نمی شوید.
دکتر بیل می گوید: نکته بسیار مهم و حیاتی این است که PID را به سرعت درمان کنید، زیرا ممکن است بافت همبند زخم( محل التیام زخم) در لوله های رحمی شما شکل بگیرد که این می تواند به ناباروری بینجامد.
بنابراین اگر به این مورد مشکوک هستید فورا به پزشک متخصص مراجعه نمایید. او آزمایشهای لازم را انجام خواهد داد و اگر شما بهPID مبتلا باشید، برایتان آنتی بیوتیک تجویز خواهد کرد. با این کار همه دردهایی که PID برای شما به وجود آورده به سرعت از بین می روند بنابراین مراجعه به پزشک را به تعویق نیندازید.
نظرات شما عزیزان:
آمار
وبلاگ:
